Over mij

Ik ben Alwi Euverman. En ik ben coach. Ik wil de mensen die in mijn praktijk komen, helpen bij het (er)kennen van hun emoties, ze te omarmen en zich – samen met ratio – erdoor te laten versterken. Zodat je leeft zoals je bent, in plaats van bent zoals je leeft.


Dat vraagt om wat toelichting! In onze rationele wereld, waarin het vaak draait om ‘redelijkheid’, ‘snelheid’ en ‘zekerheid’, lijkt niet veel ruimte te zijn voor emoties. Zeker mannen kunnen gevangen zitten in een oordeel over hun eigen emoties. Ze mogen er niet zijn, of ze ‘zijn er niet’. Ik help bij het breken van de ketenen. Ik help levensenergie terug te vinden en echt man te worden. Niet door het beter te weten of beter te begrijpen. Maar door samen, naast elkaar, op te trekken in deze ontdekkingstocht. 


Ik spreek uit eigen ervaring – zo’n proces komt niet zomaar op gang. Als ik terugkijk is mijn hele leven opgehangen aan de wens ‘ertoe te doen’. Belangrijke mensen in de wereld zag ik dingen weten en begrijpen, dus dat moest ik ook doen. Maar wat ik niet zag was dat ook emoties ertoe doen als je dingen wilt begrijpen. Het niet zien dat emoties ertoe doen zorgde ervoor dat ik zelf weinig leiding kon pakken in mijn leven. 

Zo zijn uitnodigingen van anderen jarenlang mijn reden geweest om een bepaald beroep uit te oefenen. Men vroeg mij ‘ergens voor’ en dan ging ik dat maar doen – zonder zelf te doorgronden waarom ik ergens wel of niet in stapte. Intrinsiek was ik echter ontevreden. Ik vond dan wel zingeving in het onderwijs, maar ook daar bleef ik mijn bekende rationele patroon volgen van het maken van beslissingen op basis van ‘kennen en begrijpen’. 

Om met afkeuring van anderen te leren omgaan en om daar niet langer mijn hele zelfbeeld aan op te hangen, koos ik een opleiding die me confronteerde met mijzelf. Daar ontdekte ik dat de omgang met anderen alleen maar ging via mijzelf. Wat gebeurt er met mij als ik jou tegenkom? Wat roepen jouw woorden in mij op? En hoe ga ik om met wat er omhoog komt? Word ik daar boos over, of bang van, of verdrietig? En accepteer ik dat? Of verzet ik me ertegen? Ik leerde dat denken en voelen hand-in-hand kunnen gaan bij al mijn handelen. Intussen pak ik elke dag de emotie beet als iets dat me diepere inzichten geeft in mij en mijn relaties. Zo heeft bijvoorbeeld boosheid een functie. Ik kan ervan weglopen, of de relatie laten bestaan en ermee aan de slag gaan.


Gedurende deze reis kwam ik mannen tegen die mij lieten zien dat mannen anders in elkaar steken dan vrouwen, en dat mannen andere mannen nodig hebben om te leren over de zaken van het hart. Dat heeft me gegrepen en mijn leven veranderd. Waar ik mannen zag als competitie zie ik ze nu meer als lotgenoten, reisgenoten in die bijzondere tocht van de man. Die tocht om thuis te komen in jezelf!


Ik gun elke man die worstelt in zijn leven, omdat hij zoekt naar zingeving, relaties wil verbeteren, keuzes wil maken waar hij achter staat… noem het maar op – deze ontwikkeling. Waarbij we samen, als mannen, naast elkaar op zoek gaan naar ons hart. Gevoelens niet verwerpen maar ze omarmen. Om uiteindelijk bewuster te zijn.